نوروز، معنویت، شادی
عید نوروز
به قلم: علیرضا درویش نژاد*
رسیدن به کمال و استنشاق در هوای صبح پیروزی و پیمودن صحیح طریق سبز انسانی مستلزم انباشتن و ذخیره نمودن انرژی مثبت است در محل جان و روان، کسب توان و حفظ آن نوعی حرکت رو به رشد است که با سردی و دل زدگی منافات دارد و این مفهوم قسمتی از زندگی معنوی است.
بنابر این معنویت با پویایی تناسب دارد، در فرهنگ ملی ایرانی توجه به بهار و طراوت حاکی از رویکرد مردم این سرزمین به نشاط و سرزندگی است و از احکام امضایی دین اسلام محسوب می شود. بنای فرهنگ اسلامی بر زدودن فرهنگ های قبل از خود نیست. اسلام ناب به سنن مورد توجه مردم که بدون زیان جسمی و روحی باشد مهر تایید می زند. لذا میان تفکرات دینی و فرهنگ های ملی و میهنی ارتباط سازنده حاکم است. نه معنویت نافی شادی است و نه شادی جدای از معنویت متصور می شود. در سیره انبیاء و اولیاء و عرفای بزرگ الهی منافاتی میان شادی و معنویت یافت نمی شود.
نظریه جدایی فرهنگ نوروزی و گرایش به عبودیت خداوندی که از سوی برخی ارائه می شود فاقد اعتبار علمی است. این گروه یا مفهوم نوروز و بهار طبیعت را به خوبی درک نکرده اند و یا آنکه نسبت به عبادت و ایمان آگاهی درستی ندارند. در شیوه ی عبادی مولا علی (ع) این گونه متوجه می شویم که آن حضرت تهجد و نماز شب و مناجات خویش را در محل نخلستان های مدینه انجام می داد. این حرکت نشان از انتخاب زیباترین و دل انگیزترین مکان فیزیکی برای انجام بهترین اعمال عبادی دارد و میانشان رابطه لازم و ملزومی برقرار است. خوف از خداوند متعال به معنای سستی و ناتوانی نیست که حتی اینگونه ترس عامل و سببی است برای رسیدن به قرب الهی. آن که از انجام معاصی در محضر حق هراس دارد متوجه نقطه مقابل آن است یعنی گام برداشتن در مسیر و صراط مستقیم و طی این راه بدون شادابی روحی ممکن نمی باشد.
لذا جمع نمودن بین فرهنگ ملی نوروزی و معنویت و شادی نوعی عرفان عملی است که بندگان نیازمند آنند. امید است در سال جدید توفیق درک معنویات در سایه دوستی اهل بیت (ع) و توجه با اصول انسانی از سوی حضرت باری تعالی نصیب همه افراد بشر گردد.
سال نو بر شما مبارک باد.
*مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان
بازدیدها: ۵
Loading ...
آخرین دیدگاهها